Εχθές το πρωί, Κυριακή 13 Ιουλίου 2025, ημέρα κατά την οποία η Αγία μας Εκκλησία τιμά την Μνήμη της Αγίας εν Χαλκηδόνι Δ’ Οικουμενικής Συνόδου και των συμμετεχόντων σε αυτήν εξακοσίων τριάκοντα Πατέρων, καθώς και την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στον Όρθρο και τέλεσε την Θεία Λειτουργία εις την Ι. Μονή Πανορμίτου Σύμης.
Συλλειτουργοί του ήταν ο Πανοσ. Καθηγούμενος της Ι. Μονής, Αρχιμανδρίτης του Οικουμ. Θρόνου π. Αντώνιος Πατρός, ο φιλοξενούμενος Αρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος Αυγέρος, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, ο Ιεροδιάκονος π. Παύλος Τερεζάκης, αδελφός της Ι. Μονής Πανορμίτου και ο Διάκονος π. Νικόλαος Καρμανιώλος, ενώ το Ι. αναλόγιο διηκόνησαν μελιρρύτως, ο φιλοξενούμενος Πρωτοψάλτης κ. Λάζαρος Κουμεντάκης, ο κ. Ελευθέριος Ξηράκης και ο κ. Ευάγγελος Λαγός.
Προσήλθαν για να εκκλησιασθούν αρκετοί πιστοί, προς τους οποίους ο Σεβασμιώτατος μίλησε, λαμβάνοντας αφορμή από την Κυριακή των Πατέρων, περί του Χριστολογικού δόγματος, όπως αυτό διατύπωσαν οι Θεοφόροι Πατέρες στους Όρους της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνεκλήθη για να στερεώσει το δόγμα των δυό φύσεων του Χριστού, αναφερόμενος και στην καθοριστική συμβολή της Αγίας Ευφημίας, διά του σχετικού θαύματος της επικυρώσεως του Ορθοδόξου Τόμου.
Στην ουσία η Σύνοδος καταπολέμησε τον Μονοφυσιτισμό, στα πρόσωπα του Νεστορίου του Ευτυχούς και του Διοσκόρου, προβάλλοντας την αλήθεια της πίστεως, ότι ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, διδάσκοντας ότι στο Ένα και μοναδικό Πρόσωπο, την Θεανδρική Υπόσταση του Χριστού, υπάρχουν διαπαντός οι δύο Φύσεις Θεία και Ανθρωπίνη, ενωμένες ατρέπτως, ασυγχύτως και αναλλοιώτως.
Οι Άγιοι Πατέρες αντιμετώπισαν εν Συνόδω την αίρεση αυτή του Νεστοριασμού, που όπως κάθε αίρεση οφειλόταν στην άγνοια και περισσότερο στον εγωισμό. Διότι κάθε αιρετικός είναι εγωιστής με δαιμονικό μάλιστα εγωισμό, όπως βεβαιώνει ο Ιερός Χρυσόστομος λέγοντας, ότι «η άγνοια των γραφών εισήγαγεν και την λύμην των αιρέσεων και τον διεφθαρμένον βίον αλλά και τα άνω κάτω πεποίηκεν».
Επομένως είναι τραγικό να λεγόμαστε Χριστιανοί και να μην γνωρίζουμε το περιεχόμενο της πίστεώς μας, όπως ερμηνεύεται από την Εκκλησία και μέσα στην Εκκλησία. Μην ξεχνάμε ότι οι αιρέσεις γεννήθηκαν με την προσπάθεια να ερμηνευθεί ο λόγος του Θεού κατά το δοκούν. Μόνον η Εκκλησία ερμηνεύει το Ευαγγέλιο και είναι η ταμιούχος της ορθής ερμηνείας.
Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί άλλωστε η σημερινή προβολή από την Εκκλησία των 630 Θεοφόρων Πατέρων, που δεν είναι μία ανάμνηση, μία μνήμη που ανήκει στο παρελθόν, αλλά μία μνήμη ζωντανή. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε. Υπάρχουν στην Βασιλεία του Θεού και στην ζωή μας, με τα κηρύγματά τους, τα θεσπίσματά τους και με τα δόγματά τους. Υπάρχουν στη ζωή μας, οδηγοί σε ένα δύσκολο δρόμο, σε μία δύσκολη εποχή, που τα πάντα διαλύονται, που τα πάντα καταρρακώνονται και που πρέπει να μείνουμε όρθιοι. Οι Πατέρες λοιπόν είναι οι φωτοδότες, είναι οι στυλοβάτες μας. Είναι η βακτηρία εκείνη, επί της οποίας θα στηριχθούμε, για να ομολογήσουμε ορθή πίστη, ορθή βίωση, για να τύχουμε της σωτηρίας.
