- Επιμέλεια: Στέλιος Κούκος
Την επόμενη μέρα έφεραν πάλι την Αγία [την Αγία Χριστίνα] στο δικαστήριο, και ο τύραννος της λέει: «Ας πάμε στον ναό, να προσκυνήσεις τον ουράνιο θεό Απόλλωνα».
Εκείνη απάντησε: «Καλώς είπες, να προσκυνήσω τον ουράνιο Θεό».
Τότε ο άρχοντας χάρηκε, νομίζοντας ότι εννοούσε να προσκυνήσει το είδωλο· την οδήγησαν λοιπόν στον ναό με ιδιαίτερες και εξαιρετικές τιμές.
Ευχήθηκε τότε η Αγία στον αληθινό Θεό, λέγοντας αυτά: «Κύριε ο Θεός ο ουράνιος, ο δημιουργός όλης της κτίσης, άκουσέ με τη δούλη σου και πρόσταξε να μετατοπιστεί αυτό το είδωλο, να βγει από τον ναό σαράντα βήματα».
Αμέσως τότε, προς έκπληξη και θαυμασμό των παρευρισκομένων, βγήκε έξω το άψυχο άγαλμα και στάθηκε στο σημείο όπου η Μάρτυς πρόσταξε.
Βλέποντας αυτά ο άρχοντας και φοβούμενος, έπεσε αμέσως μπρούμυτα· έπειτα σηκώθηκε πάλι έντρομος, και λέει στη Μάρτυρα: «Μπόρεσαν οι μαγείες σου να μετατοπίσουν τον μέγα θεό Απόλλωνα;».
Η δε Αγία λυπήθηκε για την αναισθησία του άρχοντα και του λέει: «Δεν ντρέπεσαι, μωρέ και ανόητε τύραννε, να ονομάζεις θεό την απώλεια των πολλών, τον Απόλλωνα; Εγώ να τον προστάξω τώρα να καταστραφεί ο Απόλλων σου».
Τότε λέει προς το μιαρό είδωλο: «Σε προστάζω, στο όνομα του Κυρίου μου Ιησού Χριστού, να πέσεις στη γη, να γίνεις συντρίμμια».
Αμέσως τότε υπάκουσε ο ψευδώνυμος θεός στην Αγία Χριστίνα και πέφτοντας συνετρίβη.
Όσοι ήταν παρόντες, βλέποντας ένα τόσο φρικτό και εξαίσιο θέαμα, δόξαζαν τον Χριστό ως Θεό παντοδύναμο, και πίστεψαν σε αυτόν τρεις χιλιάδες άνθρωποι.
Ο δε άρχοντας από τη λύπη του έμεινε άφωνος και πέθανε· ο δε συγκάθεδρός του φυλάκισε την Αγία έως ότου ψηφίσουν άλλον άρχοντα.
Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Ιούλιος, τόμος ζ’. HristinaHristina