Γέροντας Σίμων Ἀρβανίτης: «Στὸν καλὸ χριστιανὸ δὲν πιάνουν τὰ μάγια»

[Γράφει ὁ Μοναχός, π. Ζωσιμάς]:
Μοῦ διηγήθηκε ἕνα περιστατικὸ ὁ Γέροντας ἀπὸ τὴν ζωή του, ὅταν ἦταν μικρὸς στὸ χωριό του, τὶς Κουκουβάουνες. (Τὸ χωριὸ τότε εἶχε λίγα σπίτια).
«Αὐτὸ ποὺ θὰ σοῦ πῶ», μοῦ λέει, «ἔχει σχέση μὲ τὰ μάγια, ποὺ οἱ πιὸ πολλοὶ σήμερα τρέμουν ἀπὸ τὸ φόβο, ὅταν τὰ ἀκοῦνε». Καὶ ἄρχισε νὰ μοῦ διηγεῖται:
Στὸ χωριό μου ἦταν ἕνα καλὸ παιδὶ καὶ πολὺ πιστό.
Μιὰ ἡμέρα του εἶπε ἡ μάνα του:
-Παιδί μου, νὰ παντρευτεῖς τὴν τάδε κοπέλα, τὴν γειτονοπούλα, εἶναι καλὸ κορίτσι.
Τὸ παιδὶ εἶπε στὴν μάνα του:
-Μητέρα δεν τη θέλω, μὴν ἐπιμένεις.
Ἀφοῦ ἡ μητέρα του τὸν παρακάλεσε πολλὲς φορές, τὸ παιδί της μὲ κανένα λόγο δὲν ἤθελε νὰ ἀκούσει γι’ αὐτήν. Τί νὰ κάνει λοιπόν; Σκέφτηκε μιὰ σατανικὴ πράξη. Πηγαίνει σὲ μία γυναῖκα, ποὺ ἦταν ὄργανο τοῦ σατανᾶ, ποὺ ὁ κόσμος σήμερα τὴν ὀνομάζει «μάγισσα». Λέει τὸ πρόβλημά της γιὰ τὸ παιδί της, ὅτι δηλαδὴ μὲ κανέναν τρόπο δὲν μπορεῖ νὰ τὸ πείσει νὰ παντρευτεῖ τὴν γειτονοπούλα.
Ὅταν ἄκουσε ἡ μάγισσα αὐτά, τῆς εἶπε:
-Μὴ στενοχωριέσαι. Φέρε μου μία κανάτα μὲ νερὸ γιὰ νὰ τὴν «μελετήσω», καὶ τὸ πρωὶ ποὺ θὰ τοῦ ρίξεις νὰ πλυθεῖ, δὲν θὰ θέλει ἄλλη γυναῖκα· θὰ ἀγαπάει μόνο αὐτὴν καὶ θὰ τὴν παντρευτεῖ.
Τὸ παιδὶ ἔμαθε αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἡ μάνα του, ἀλλὰ δὲν ταράχτηκε καθόλου καὶ δέχτηκε μετὰ χαρᾶς νὰ τοῦ ρίξει ἡ μητέρα του ἀπὸ τὸ μαγεμένο νερὸ νὰ πλυθεῖ.
Ἤθελε νὰ τὴν διδάξει ὅτι τὸν καλὸ χριστιανό, ποὺ πηγαίνει τακτικὰ στὴν ἐκκλησία, νηστεύει, ἐξομολογεῖται πρὶν κοινωνήσει, μελετᾶ τὰ βιβλία τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν βίον τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας ποὺ ἑορτάζει καὶ προσέχει νὰ μὴν κακολογήσει κανέναν καὶ ἀγωνίζεται κατὰ τῶν παθῶν του, τὰ μάγια δὲν τὸν ἀγγίζουν καθόλου. Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τοῦ ρίξει ἡ μητέρα του νερὸ ἀπὸ τὴν κανάτα, γιὰ νὰ πλυθεῖ, μόλις πλύθηκε, αὐτὴ περίμενε μὲ ἀγωνία τὰ καλὰ νέα ἀπὸ τὸ παιδί της· αὐτὸ ὅμως γυρίζει καὶ τῆς λέει:
-Μητέρα, ἄλλες ἑφτὰ κανάτες νὰ κάνεις μάγια, ἐγὼ δὲν τὴν παντρεύομαι! «Βλέπεις παιδί μου», λέει ὁ Γέροντας, «στὸν καλὸ χριστιανὸ δὲν πιάνουν τὰ μάγια, ὁ σατανᾶς οὔτε τὸ ὄνομά του δὲ θέλει νὰ ἀκούσει. Τὰ μάγια πιάνουν σὲ αὐτούς, ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία· Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μοναχοῦ Ζωσιμά, «Ἱερομόναχος Σίμων Ἀρβανίτης, (1901), Μαρτυρίες γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο του», Τόμος Β’.
Συντάκτης