Άγιος Παΐσιος: Στίχος α . Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού. Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Στίχος β . Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς. Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Στίχος γ . Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών. Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.Ήχος δ . Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τα, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι• ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου• σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.Ωδή α´. Ήχος πλ. δ´. Υγράν διοδεύσας.Εσχάτως ως άγγελος του Χριστού οφθείς τας καρδίας, ικετών σου των ευλαβών, ανάπαυσον πάτερ και παράσχου, το αγαθόν της ειρήνης πρεσβείαις σου. Χοροί μοναζόντων και κοσμικών, προς σε ομοφώνως, ατενίζουσι τον σεμνόν, αιτούμενοι πάτερ την σην χάριν, ίνα το θράσος του δράκοντος θραύσωσι.Ο κτίσεως πάσης δημιουργός, εκ σου της Παρθένου, εδανείσθη υπερφυώς, την σάρκα την σην διο μη παύση τούτον αγνή υπέρ πάντων λιτάζουσα.Πατρική σου φροντίδι, και αρωγή σκέπασον, νέων την παράταξιν πάτερ, εκ της συγχύσεως, των λογισμών του νοός, και των παθών τυραννίδος, όπως αν πορεύωνται, τρίβον σωτήριον. Ασωτεύσας θεόφρον, εν πονηροίς πάθεσι, και εκδαπανήσας τον πλούτον, της θείας χάριτος, γυμνός περίκειμαι, και ικετεύω λιταίς σου, την στολήν του Πνεύματος, ένδυσον πάλιν με.Την σην έχω εικόνα, ως χαρμονήν Πάναγνε, και παραμυθίαν γενναίαν, εν βίω πάντοτε, διο και ίσταμαι, προ της αγίας μορφής σου, και αιτούμαι άχραντε, την σην αντίληψιν.Επίβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.Ήχος β . Πρεσβεία θερμή. Φαράσων βλαστός, και Άθωνος το κλέϊσμα, υπάρχων σεπτέ, Παΐσιε πανάρετε, ψυχής τε και του σώματος, τα ποικίλα νοσήματα ίασαι, και την πληθύν δαιμόνων αφ’ ημών, απέλασον τάχιστα ισχύϊ σου.Ρυπαραίς καταστάσεσι, του Θεού την μνήμην, μάκαρ απώλεσα, διο δος μοι σην βοήθειαν, όπως αναστώ εκ των πτωμάτων μου. Παρεδόθην ταις θλίψεσι, και στενοχωρίαις πολλαίς Παΐσιε, διο χάρισαι πρεσβείαις, την εντός μου όσιε ειρήνευσιν.Απωλείας τον αίτιον, και του ψεύδους Μήτερ μέγαν συνήγορον, τον μισάνθρωπον διάβολον, και πειράζοντά με εξουθένωσον.Ίνα της ψυχής, της εμής το άχθος άγιε, ταις λιταίς σου απαλείψης παντελώς, ικετεύω σε εν πίστει θεοστήρικτε. Στήριγμα στερρόν, και ασπίς ακαταμάχητος, κληρικών και μοναζόντων ταις ευχαίς, αναδείχθητι προς Κύριον Παΐσιε. Ίσος παλαιών, ασκητών φανείς Παΐσιε, σοι εδόθη χαρισμάτων η πληθύς, διο ίασαι τα έλκη των ψυχών ημών.Έχουσα η γη σε προστάτιδα θεόνυμφε, προσδοκά την ειρηναίαν βιότην, και δεινών επισυμβάσεων περάτωσιν.Μιμνήσκοντες, των πολλών χαρίτων σου, εν πολλή προς σε αγάπη βοώμεν, εξ αναγκών και παντοίων κινδύνων, και ψυχικών αλγηδόνων Παΐσιε, επισκοπή σου κραταιά τους υμνητάς σου προστάτευσον πάντοτε. Ως άγγελος, εκ του όρους Άθωνος, εν τη μάνδρα Σουρωτής καταφθάνεις, μοναζουσών τον χορόν διδαχαίς σου, της ευσεβείας αλείπτης γενόμενος, διο και νυν πάντας ημάς, προς τα κρείττω οδήγησον όσιε.Νοσούντων, και των στενόντων Παρθένε, αναδείχθητι ιάτειρα θεία, και ανιάτων παθών ταις λιταίς σου, θεραπευτής της ψυχής και του σώματος, γενού θεόνυμφε αγνή, των ανυμνούντων σε άσμασι δούλων σου.Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα, μητρικήν παρρησίαν.Ήχος β . Τοις των αιμάτων σου. Των μοναστών και μιγάδων διδάσκαλον, και των εν κόσμω πιστών αντιλήπτορα, και ασθενούντων οξέως ακέστορα, σε θεοφόρε Παΐσιε έχομεν, διο και ζητούμεν την χάριν σου.Ήχος δ . Τίμιος εναντίον Κυρίου ο θάνατος του οσίου αυτού. Στιχ. Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύριον.Εκ του κατά Λουκάν (στ 17- 23).Ταις του σου Οσίου, πρεσβείαις, Ελεήμον, απάλλαξον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.Όλην αποθέμενοι.Ιατρείας σωμάτων, και ψυχής θεραπείας, ώφθης Παΐσιε, θεράπων ταις ευχαίς σου, διο τοις εθισμένοις, ιοφόροις σκευάσμασι, μη διαλείπης αεί, παρέχων την υγείαν. Την νεότητα πάσαν, εκ του λάκκου αγνοίας, και αθεότητος, και πάσης αναρχίας, Παΐσιε παμμάκαρ, ταις λιταίς σου εξάγαγε, συ γαρ εκτήσω σεμνέ, μεγίστην παρρησίαν.Ηδυμόλπως Παρθένε, φοβερά προστασία, ακαταμάχητε, υμνώ σου την εικόνα, την όντως θεσπεσίαν, ην επ’ ώμων εκράτησε, Παΐσιος ο σεμνός, ο δούλός σου Μαρία.Εσμόν δειλίας, και της φοβίας ση ρώμη απομάκρυνον εκ των ικετευόντων, σε σημειοφόρε, Παΐσιε θεόφρον. Ιώ πορνείας, και αμαρτάδων αθέσμων, της νεότητος τα πλήθη παραπαίει, όθεν χείρα τούτοις, παράσχου θεοφόρε.Σεσαρκωμένος, εκ της αγίας γαστρός σου, ο φιλάνθρωπος Δεσπότης και Υιός σου, Δέσποινα εξήλθε, του σώσαι τους ανθρώπους.Ιδού εν ευλαβεία τείνοντες τας χείρας, καθικετεύομεν πάντες Παΐσιε, μη διαλείπης φροντίζων ημάς εκάστοτε. Ωσεί τροφός και μήτηρ, τους σε ανυμνούντας, εν ταις ανάγκαις του βίου Παΐσιε, αεί παράσχου θεόφρον αυτοίς τα χρήσιμα. Η Σουρωτή και Άθως, και πάσα Εκκλησία, επικαλείταί σε πάτερ Παΐσιε, όπως σωφρόνως την τρίβον Χριστού βαδίσωμεν.Λοιμού λιμού και άλλων, δεινών εν τη Ελλάδι, ταις σαις πρεσβείαις ελπίζομεν τάχιστα, απαλλαγήναι ταχέως σεπτέ Παΐσιε.Χαίροις ο διδάσκαλος Σουρωτής, του Σιναίου όρους ο σεμνότατος ασκητής, χαίροις εν Κονίτση των συμπατριωτών σου, κατοίκων όντως τύπος πάτερ προς μίμησιν. Άνδρας και γυναίκας ναρκομανείς, και πληθύν ανθρώπων, δαιμονώντων ταις σαις λιταίς, και τους ασθενούντας, πολυειδώς θεόφρον, Παΐσιε μη παύση σώζων εκάστοτε. Μοναζόντων όσιε τον χορόν, ταις ικετηρίαις, προς Δεσπότην διηνεκώς, όσιε βοήθει, ως παρρησίαν έχων, Παΐσιε μεγίστην, θεομακάριστε. Έχοντες ως μέγιστον θησαυρόν, τον σον τάφον πάτερ, αρυόμεθα οι πιστοί, δύναμιν και θάρσος, εν τοις δεινοίς του βίου, Παΐσιε παμμάκαρ, άνερ της χάριτος. Πάτερ οσιώτατε τους βροτούς, τους υμνολογούντας, πολιτείαν σου την σεπτήν, τη επισκοπή σου, προστάτευσον εκ βλάβης, βελίαρ του αρχαίου, του πολεμήτορος. Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον. Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόνΔέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου. Loading…
