Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ σεβάσμιος καὶ πολυαγαπημένος Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαγκαδᾶ, π. Εὐσέβιος Σπουργίτης — ἕνας ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔζησε ἀθόρυβα ἀλλὰ βαθιά, ποὺ ἔδωσε στὴν τοπικὴ όπου υπηρέτησε ὅ,τι πολυτιμότερο εἶχε: τὴν προσευχή του, τὴν ταπείνωσή του, τὴν ἀγάπη του.
Ὑπηρέτησε τρεῖς Μητροπολίτες Λαγκαδά (Σπυρίδωνα, Ιωάννη και Πλάτωνα) μὲ ἀφοσίωση, σεβασμὸ καὶ συνέπεια, παραμένοντας πάντοτε ὁ ἥρεμος στῦλος, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἰσορροπίας, τῆς καταλλαγής καί καὶ τῆς πίστεως.
Ἦταν ὁ πατέρας ποὺ ἄκουγε, ὁ πνευματικὸς ποὺ παρηγοροῦσε, ὁ ἱερέας ποὺ ἔδειχνε στὴν πράξη τί σημαίνει ἡ λέξη «διακονία».
Ἦταν γλυκὸς στὸν λόγο, ἁπλὸς στὴ ζωή, ἀλλὰ βαθύς στὴν καρδιὰ.
Κρατοῦσε ἕναν Λαγκαδᾶ ποὺ ἔμαθε νὰ σέβεται, νὰ προσεύχεται, νὰ ἀγαπᾶ τὴν Ἐκκλησία του.
Μὲ τὴν παρουσία του ἔσπειρε ἡρεμία, μὲ τὸ παράδειγμά του ἐνέπνευσε γενιές νέων ἱερέων, μὲ τὴν προσευχὴ του στήριξε ὅσους δοκιμάζονταν.Ήταν ο τά πάντα τοίς πάσι γενόμενος.
Με ἡσύχιο φρόνημα, ἐκκλησιαστικὸ ἦθος καὶ βαθεῖα εὐσέβεια, ἔγινε παράδειγμα ἱερέως ποὺ «καλῶς διακονήσας βαθμὸν καλὸν ἑαυτῷ περιποιοῦσι». Με το καλό του παράδειγμα ἔδωσε πνοή καὶ σταθερότητα, κρατώντας τὴν τοπικὴ Ἐκκλησία σὲ ύψηλό φρόνημα πίστεως, ἐνότητος καὶ σεβασμοῦ.
Ὁ π. Εὐσέβιος ἔφυγε ὅπως ἔζησε: σιωπηλά, εἰρηνικά,άθόρυβα μὲ τὸν νου καὶ τὴν καρδιὰ στραμμένα στὸν Θεό.
Κι ὅμως, ἡ σιωπή του ἀντηχεῖ δυνατότερα ἀπὸ πολλὰ λόγια.Η μορφὴ του μένει ἀνεξίτηλη στὴ μνήμη ὅσων τὸν ἀγάπησαν.
Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Λαγκαδᾶ ἔχασε ἕναν ἀληθινὸ πατέρα.
Ἡ πόλη ἔχασε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ τὴν κράτησε ὑψηλά στὸ ἐπίπεδο τῆς εὐσέβειας.
Ἡ αἰωνιότητα, ὅμως, ἀπέκτησε ἕναν ἄλλον λειτουργὸ τοῦ Ἀνωτάτου Θυσιαστηρίου.
Αἰωνία σου ἡ μνήμη, σεβάσμιε Πατέρα Εὐσέβιε.
Ἡ εὐωδία τῆς ζωῆς σου θὰ μείνει ὡς προσευχή, ὡς παράδειγμα, ὡς φῶς στὶς ψυχὲς ὅλων μας.
Σ. Μ. Τζ.