Απεβίωσε στις 24 Αυγούστου ο φιλόσοφος και θεολόγος Χρήστος Γιανναράς στα 89 του χρόνια. Μεγάλη είναι η συμβολή του στην εξέλιξη του θεολογικού και φιλοσοφικού λόγου στην Ελλάδα..
Ήταν διδάκτωρ φιλοσοφίας της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης και της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, του St. Vladimir’s Orthodox Seminary της Νέας Υόρκης, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης.
Από το 1982 μέχρι το 2002 ήταν τακτικός καθηγητής της φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας, αρχικά στο τότε ενιαίο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών και μετά στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών.
Δίδαξε φιλοσοφική ορολογία, και μέθοδο, πολιτική φιλοσοφία και πολιτιστική διπλωματία. Επίσης έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λωζάννης και Κρήτης.
Το συγγραφικό του έργο χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και στην δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και ορθόδοξη χριστιανική παράδοση.
Ήταν διευθυντής του περιοδικού Σύνορο, που εξέδωσε δώδεκα τεύχη από το 1964 ως το 1967. Ο πρωτοποριακός θεολογικός και φιλοσοφικός του λόγος ανέδειξε την ορθόδοξη πατερική θεολογία και Παράδοση ως σημείο αναφοράς του θεολογικού λόγου στην Ελλάδα, και συνέβαλε τα μέγιστα στην αποδέσμευσή του από τον ευσεβισμό και τον σχολαστικισμό.
Έγραφε χαρακτηριστικά:
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν άθεοι και ένθεοι. Υπάρχει μια παράδοση βιωματική στην οποία εντάσσεται το παιδί και αργότερα την απορρίπτει, το παίζει άθεος, αλλά έχει μυηθεί, έχει μπει σ΄ έναν τρόπο σχέσης και ο τρόπος αυτός είναι απτός. Ο ελληνισμός σώθηκε στα 400 χρόνια σκλαβιάς, όχι επειδή κάναμε κατήχηση, αλλά γιατί ανάβανε το καντήλι, ζυμώνανε πρόσφορο, κάνανε αγιασμό και κυρίως πήγαιναν στην εκκλησιά, ήταν το κεντρικό κοινωνικό γεγονός, ήταν γιορτή, πανήγυρις.
Η ΧΔ και η “Χ” εκφράζουν τη λύπη τους για τη μεγάλη απώλεια και τα συλλυπητήριά τους στην οικογένειά του. Ας έχει καλό Παράδεισο.



