Ἐπιμέλεια τοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου †, Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας
12ον
2. Διεθνὴς Ἱεραρχικὴ δομή. Οἱ ὁμάδες παρουσιάζουν μιὰ αὐστηρὰ δομημένη Ἱεραρχία ἐπὶ διεθνοῦς ἐπιπέδου καὶ σχηματίζουν μιὰ ἐναλλακτική, κλειστὴ κοινότητα ζωῆς.
3. Ἡ «σώζουσα συνταγή». Ὅπως ἤδη ἔγινε ἀντιληπτό, ἡ ἀπόλυτη αὐθεντία διαθέτει τὴν ἀπόλυτη συνταγὴ γιὰ τὴ λύση ὅλων τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς καὶ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ πλανήτη, ποὺ βαδίζει σὲ σίγουρη καταστροφή. Σὲ μερικὲς ὁμάδες προβάλλεται ἡ θέση, ὅτι τῆς σίγουρης καταστροφῆς, θὰ ἐπιβιώσουν μόνον τὰ μέλη τους ποὺ θὰ ἀναλάβουν νὰ ἐποικήσουν καὶ νὰ διοικήσουν τὴ γῆ. Ὁ «μεσσίας» τοῦ «Τάγματος τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἡλίου» Luc Juret, ποὺ ὁδήγησε τοὺς ὀπαδούς του σὲ ὁμαδικὴ αὐτοκτονία, τοὺς εἶχε ὑποσχεθεῖ ὅτι θὰ ἀποτελέσουν τὶς 100 οἰκογένειες, ποὺ ἦσαν ἀπαραίτητες νὰ ἐπιβιώσουν καὶ νὰ ἐποικήσουν τὴ γῆ!
Ἡ «ἀπόλυτη ἀλήθεια» λοιπὸν θεμελιώνεται στὴν ἀνώτατη αὐθεντία τοῦ Δασκάλου, ποὺ θεωρεῖται ὅτι ἔχει ἐπαφὴ μὲ ἀνώτερες δυνάμεις ἢ καὶ ὅτι ἀνήκει σ’ αὐτὲς τὶς δυνάμεις. Οἱ ἀποφάσεις του θεωροῦνται ἀλάθητες, ἀκόμη κι ἂν εἶναι ἀντιφατικές. Συζήτηση πάνω σ’ αὐτὲς δὲν εἶναι ἐπιτρεπτὴ καὶ κάθε ἀπόκλιση ἀπὸ τὴ διδασκαλία τῆς ὁμάδας ἐξουδετερώνεται ὡς πλάνη καὶ ὁ παρεκτρεπόμενος ἀπειλεῖται μὲ προσωπικὲς καὶ κοινωνικὲς συνέπειες. Ἡ ἀπόλυτη «συνταγὴ» γιὰ τὴ λύση ὅλων τῶν προβλημάτων τῆς ἀνθρωπότητας, ἀπαλλάσσει τὸν Δάσκαλο καὶ τὴν ὁμάδα ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση τῆς τηρήσεως τῶν κανόνων, ποὺ ρυθμίζουν τὴν κοινωνικὴ ζωὴ καὶ τοὺς δίδει τὸ δικαίωμα σὲ δεδομένη περίπτωση νὰ παραβιάσουν τὸν νόμο.
Πρὸς «κατοχύρωση» τῆς «σῴζουσας» συνταγῆς οἱ ὁμάδες αὐτὲς ἀναφέρονται σὲ βασικὰ στοιχεῖα παραδοσιακῶν θρησκειῶν, ὅπως τοῦ Βουδισμοῦ, τοῦ Ἰνδουισμοῦ, ἀκόμη καὶ τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας ἢ τοῦ χώρου τῆς ψυχανάλυσης.
4. Ἡ «σωσμένη οἰκογένεια». Γύρω ἀπὸ τὸ «Δάσκαλο» σχηματίζεται ἡ «σωσμένη οἰκογένεια», ποὺ ὑπηρετεῖ τὸ «Δάσκαλο» καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴ διάδοση τῆς «σωτήριας συνταγῆς».
5. Ἡ ἀπόλυτη ὑποταγή. Ἡ ἀπόλυτη αὐθεντία καὶ ἡ ἀπόλυτη συνταγὴ συνεπάγονται τὴν ἀπόλυτη ὑποταγὴ τῶν νεαρῶν κυρίως θυμάτων, τὰ ὁποῖα πιστεύουν ὅτι πρέπει νὰ συντελέσουν μὲ ὅλες τους τὶς δυνάμεις στὴ «σωτηρία τοῦ κόσμου», μέσῳ τῆς συνταγῆς τῆς ὀργάνωσης, δηλαδὴ μέσῳ τῆς νέας ἰδεολογίας ὑπὸ τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ φύρερ. Ὀλιγωρία σ’ αὐτὸ τὸ ἔργο καὶ προσωπικὴ ἀποτυχία λογίζεται προδοσία τοῦ θείου σχεδίου, δηλαδὴ προδοσία κατὰ τῆς ἀνθρωπότητας.
Ἔτσι ὀπαδοὶ τοῦ Σάϊ Μπάμπα, ποὺ εἶναι μέλη διαφόρων ὀργανώσεων στὴ χώρα μας, ὅπως εἶναι ἡ «Ἁρμονικὴ Ζωή», ἡ «Ἕνωση Γιόγκα Ἡλίανθος», ὁ «Ὅμιλος Ἐξυπηρετητῶν» καὶ ὁ «Ἑλληνοϊνδικὸς Φιλοσοφικὸς Σύνδεσμος» ψάλλουν:
«Παραδοθεῖτε στὸν Κύριο Σάϊ!
Λατρέψτε καὶ βάλτε στὸ μυαλό σας τὰ πόδια τοῦ Γκουρού, | γιατὶ εἶναι δύσκολο νὰ περάσετε, |τὸν ὠκεανὸ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου…
Παραδοθεῖτε στὸ Σίβα, | Παραδοθεῖτε στὸ Μπάμπα, | ποὺ εἶναι ἡ μοναδικὴ μορφὴ τοῦ ΟΜ».
«Ὦ Γκουρού, ἐνσάρκωση τῆς Ἁγίας Τριάδος… | Σωτήρα τῶν ἀδυνάτων…
Ὦ Σάϊ, Κύριε τοῦ σύμπαντος, | εἶσαι ὁ ὠκεανὸς τῆς συμπόνιας καὶ τοῦ ἐλέους, | ὦ Σάϊ, κύριε ὅλης τῆς Δημιουργίας…»
«Ὦ Λωτόμορφε Κύριε, σὺ μαγεύεις τὸ νοῦ, | ὦ Σωτήρα τῆς ἀνθρωπότητος, ἡ ἐνσάρκωση τῆς ἀλήθειας…»
Ἕνας ἄλλος Γκουρού, -ποὺ μὲ ἰδιωτικὸ ἀεροπλάνο καὶ μὲ ὁλόκληρη τὴν αὐλή του ἐπισκέπτεται τὴ χώρα μας, μὲ ἔξοδα τῶν Ἑλλήνων ὀπαδῶν, ὁ γκουροὺ Μαχαράτζι, ὁ «χοντρούλης μπέμπυ-θεός», ὅπως τὸν ἀποκαλοῦν στὴν Ἀμερική, διακηρύσσει:
«Ἔχω ἔλθει μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις στὸν κόσμο»· «Χωρὶς ἐμένα τὸ σύμπαν θὰ αὐτοκαταστραφεῖ». «Μερικοὶ μὲ λένε μόνο “Κύριο”, ἄλλοι μὲ λένε “θεό”, ἄλλοι, “Χριστό”, τὸ ἴδιο εἶναι».
Πολλὲς ὁμάδες ἔχουν ἀναπτύξει εἰδικὲς ὑπηρεσίες «ἐσωτερικῆς καὶ ἐξωτερικῆς ἀσφάλειας» καὶ μὲ πνευματικὴ τρομοκρατία καταφέρνουν νὰ ἀπαγορεύσουν στοὺς ὀπαδούς τους ὄχι μόνο τὴν ἐλεύθερη λήψη καὶ μετάδοση πληροφοριῶν καὶ τὴν ἐλεύθερη ἔκφραση, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ τὴν προσωπικὴ σκέψη.
Ἔτσι, ἡ ἑταιρεία «Σκοπιά», ποὺ ἰσχυρίζεται ὅτι παραβιάζονται τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα στὴν χώρα μας, ἀπαγορεύει στοὺς ὀπαδούς της νὰ ἀσκήσουν κριτικὴ στὶς ὅποιες ἐντολές της, ἀκόμη καὶ ἂν ἀναφέρονται σὲ θέματα, ποὺ ἀφοροῦν τὴν προσωπικὴ καὶ οἰκογενειακὴ ὑπόσταση τῶν ὀπαδῶν ἢ καὶ τὴν ἴδια τὴν ὑγεία καὶ τὴ ζωὴ τῶν παιδιῶν τους. Χαρακτηρίζει ἐκείνους, ποὺ θὰ ἀντιδράσουν μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, ἀντὶ νὰ ἐκτελέσουν χωρὶς ἀντίρρηση κάθε ἐντολή, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν Ὀργάνωση, «ἀτελεῖς ἀνθρώπους» καὶ πνευματικὰ ἀνώριμα ἄτομα. Γράφει γι’ αὐτούς: «Ἀντὶ νὰ τὶς δέχονται σὰν ἀπὸ τὸ Χριστὸ μέσῳ τῆς ὀργανώσεως, συζητοῦν μέσα τους ἢ μὲ ἄλλους τί πρέπει νὰ κάνουν» (Σκοπιὰ 1959, σ. 349, λεπτομερῶς βλ. βιβλία μας: «Πίσω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο τῆς Σκοπιᾶς» καὶ «Μιὰ Δικτατορία στὸ Μπρούκλιν»).
Ἡ θέση αὐτὴ θεμελιώνεται στὸ βασικὸ δόγμα τῆς ὀργάνωσης: «ὁ,τιδήποτε κάνει ὁ δοῦλος, εἶναι γιὰ τὸ καλό μας» (Σκοπιὰ 1956, σ. 270). Τὴν ἴδια ἀκριβῶς ἀπαίτηση ἐγείρει καὶ ὁ γκουροὺ Μαχαράτζι: «ὁ,τιδήποτε κάνει ὁ Μαχαράτζι, εἶναι γιὰ τὸ καλὸ τῆς ἀνθρωπότητος» (ἀναλυτικὰ βλ. Ἀ. Ἀλεβιζοπούλου, Ψυχοναρκωτικά).
Ὁ «μεσσίας» τῶν «παιδιῶν τοῦ θεοῦ», ὁ David Berg διατυπώνει: «Μὲ τοὺς δικούς μας ἔμπιστους μαθητὲς θὰ εἴμαστε αὐστηροί, θὰ τὰ περιμένουμε ὅλα, τέλεια ἀπάρνηση, πλήρη ὑποταγή, ἀπόλυτη νομιμοφροσύνη, ἀφοσίωση ἑκατὸ τοῖς ἑκατό! Γιὰ ζωὴ καὶ γιὰ θάνατο· Ἀμήν» (βλέπε Ψυχοναρκωτικά).
Αὐτὰ ποὺ ἀπαιτεῖ ὁ Μώ, δηλαδὴ ὁ David Berg, δὲν εἶναι λίγα. Ἀπὸ τὰ νεαρὰ κορίτσια ἀπαιτεῖ νὰ γίνουν πόρνες, γιὰ νὰ προσελκύσουν πλούσιους νέους· αὐτὴ ἡ θυσία εἶναι ὅμοια μὲ τὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ, λέγει ὁ Berg!
Ἕνας ἄλλος Ἄβαταρ, ἤ μεσσίας τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ὁ Διονύσης Δώριζας τοῦ «Ἐσωτερικοῦ Χριστιανισμοῦ», αὐτοχειροτονεῖται Χριστὸς τῆς Δευτέρας Παρουσίας καὶ ἀπειλεῖ: «Οὐαὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες ἤθελαν παρανοήσει τὸν προορισμὸν τῆς Χάριτος τοῦ θεοῦ καὶ τῆς χορηγηθείσης αὐτοῖς πνευματικῆς ἐξουσίας Μου»!