Στο ανακοινωθέν εγράφη επίσης, πως, «η Σύναξις, η οποία ήρχισε με την ειθισμένην εισαγωγικήν ομιλίαν του Παναγιωτάτου και με την αντιφώνησιν του πρώτου τη τάξει εκ των Ιεραρχών του Θρόνου Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, περιελάμβανε τας κάτωθι πέντε θεματικάς συνεδρίας, αφιερωμένας εις την μελέτην ζητημάτων αφορώντων εις την ζωήν και την μαρτυρίαν της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας εν τω συγχρόνω κόσμω, με πανορθόδοξον και παγχριστιανικήν εμβέλειαν:
(α) ‘Διόρθοδοξοι και διαχριστιανικαί σχέσεις’, με εισηγήσεις αναφερομένας εις τας επιπτώσεις του εν εξελίξει αιματηρού πολέμου εν Ουκρανία διά τα εκκλησιαστικά πράγματα εις την χώραν αυτήν και εις τα κράτη της Βαλτικής, καθώς και διά την εν Δυτική Ευρώπη, ούτω καλουμένην, ‘Ορθόδοξον Διασποράν’. Ηκολούθησαν ομιλίαι περί της πορείας του θεολογικού διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και περί της συμβολής της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως εις το Συμβούλιον Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και εις το Φόρουμ Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών εν Ευρώπη.
(β) ‘Κανονικολειτουργικά Ζητήματα’, όπου ανεπτύχθησαν θέματα σχετικώς με παρατηρουμένας αποκλίσεις εκ του Τυπικού και της λειτουργικής παραδόσεως της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, καθώς και με περιπτώσεις εισπηδήσεως διά της χρήσεως των μέσων γενικής ενημερώσεως.
(γ) ‘Η Μήτηρ Εκκλησία εν τω συγχρόνω κόσμω’, με εισηγήσεις περί του λίαν επικαίρου ζητήματος της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) γενικώς, και αναφορικώς προς την Εκκλησίαν, και περί της μερίμνης αυτής ενώπιον των αμφισβητήσεων και των πνευματικών αναζητήσεων των νέων της σήμερον.
