- ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
- ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΕ ΕΠΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η Πρόεδρος της “Ευρωπαϊκής Επιτροπής” κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις με τη “Μερκοσούρ” , από το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Εξυπηρετώντας πλήρως τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες της πατρίδας της Γερμανίας και προκαλώντας την οργή του Γάλλου Προέδρου Μακρόν και σύσσωμου του πολιτικού συστήματος της χώρας, που αντιτίθεται στη συμφωνία. Λόγω του κακού κλίματος, δεν θα παραστεί στα εγκαίνια της αποκατεστημένης από την πυρκαγιά του 2019 Παναγίας των Παρισίων.
Ήδη, όπως έχουμε δημοσιεύσει και αναρτήσει, δημιουργούνται δύο στρατόπεδα μέσα στην Ε.Ε. Η Γερμανία και η Ισπανία έχουν το μεγαλύτερο συμφέρον η συμφωνία να επικυρωθεί. Η πρώτη για να συνεχίσει να λειτουργεί ως εξαγωγική οικονομία και να “ισοφαρίσει” τις ζημιές από τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας και η δεύτερη λόγω των ιδιαίτερων μακροχρόνιων πολιτιστικών και οικονομικών δεσμών με τις χώρες της “Μερκοσούρ”, οι οποίες εκτός από τη Βραζιλία, είναι ισπανόφωνες και πρώην αποικίες της. Η πρώτη διαπεριφερειακή συμφωνία Ε.Ε.- “Μερκοσούρ” συνέχεια της οποίας είναι η τωρινή εξέλιξη, είχε υπογραφεί το 1995 στη Μαδρίτη. Κι εκεί όμως, οι αγρότες διαμαρτύρονται για τη στάση της κυβέρνησής τους.
Από την άλλη πλευρά η Γαλλία, φοβάται ισχυρό πλήγμα για την αγροτική της οοικονομία από την αδασμολόγητη εισαγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων, που θα είναι πιο φτηνά επειδή τόσο το εργατικό κόστος, όσο και οι ποιοτικές προδιαγραφές είναι πολύ μειωμένα σε σχέση με τα εγχωρια. Το ίδιο ισχύει για την Πολωνία, η οποία πλήττεται και από την ελεύθερη εισαγωγή ουκρανικών προϊόντων, όπως και την Αυστρία, ενώ και η Ιταλία προβάλλει αντιρρήσεις.
Από την Ελλάδα, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Άραγε καμμία επίδραση στη δική μας οικονομία δεν θα έχει το άνοιγμα από ένα χώρο που αντιστοιχεί το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού και στο 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ;
Έχουμε αναρτήσει και δημοσιεύσει την επιστολή της ΕΘΕΑΣ (Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών) προς το αρμόδιο υπουργείο, όπου εκφράζονται αντίστοιχες ανησυχίες με αυτές των αγροτών από τις άλλες χώρες που κινητοποιούνται.
Μέχρι τώρα και ενώ μετά είκοσι χρόνια διαπραγνατεύσεων, η “Κομισιόν” συμφώνησε, δεν ξέρουμε εάν έχει γίνει έστω και στοιχειώδης αποτίμηση των συνεπειών για την Ελλάδα. Ούτε ξέρουμε ποιά θέση θα πάρει η Κυβέρνηση. Έχουμε ήδη εξηγήσει σαφώς στην προηγούμενη ανάρτηση και δημοσίευση στο τελευταίο φύλλο της “Χ”, ποια θα είναι η επόμενη διαδικασία:
Ως έχει, η συμφωνία περιλαμβάνει και πολιτικούς όρους, οι οποίοι προϋποθέτουν επικύρωση απ’ όλα τα κοινοβούλια των κρατών- μελών της Ε.Ε. για να να ισχύσει. Όμως, η “Κομισιόν” μπορεί να απομονώσει τους καθαρά οικονομικούς όρους και να τους θέσει προς ψήφιση στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συλλογικό όργανο όπου όλες οι κυβερνήσεις εκπροσωπούνται. Όμως, για το ζήτημα αυτό δεν απαιτείται ομοφωνία. Αρκεί πλειοψηφία 55% των κρατών-μελών που εκπροσωπεί το 65% του συνολικού πληθυσμού. Η τελική επικύρωση γίνεται από το Ευρωκοινοβούλιο.
Κατά συνέπεια, καλείται η Κυβέρνηση να λάβει υπόψη τις ανησυχίες των αγροτών και να δηλώσει ευθέως ότι θα καταψηφίσει τη συμφωνία. Σε κάθε περίπτωση, να σταθμίσει το συμφέρον της χώρας συνολικά από την εφαρμογή της συμφωνίας ή μη και μόνον.
Η περίπτωση αυτή είναι χαρακτηριστική της παθογένειας των ευρωενωσιακών διαδικασιών. Και την έλλειψη πρόσβασης σε αυτές των πιο ευάλωτων κατηγοριών των πολιτών όπως οι αγρότες, που δεν είχαν την αναγκαία πληροφόρηση και πρόσβαση, ώστε εγκαίρως να πιέσουν η διαπραγμάτευση που επί δύο δεκαετίες εξελισσόταν να σταματήσει.
Στη “Ναυτεμπορική“, απ’ όπου και η φωτογραφία, αναπτύσσονται οι αντιρρήσεις των “Πρασίνων” που θα την καταψηφίσουν αν έρθει στο Ευρωκοινοβούλιο. Που εστιάζονται στην υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων σε σχέση με τις προδιαγραφές για τα αγροτικά προϊόντα της Ε.Ε. και στην συνεχιζόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος και ιδίως την εκχέρσωση του δάσους του Αμαζονίου, η οποία συνδέεται με την αύξηση της αγροτικής παραγωγής.