-
ΑΝΤΙΔΡΑ Η ΚΡΟΑΤΙΑ ΜΕ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ “ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ” ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Ψήφισμα αναγνώρισης και καταδικης της γενοκτονίας που συντελέσθηκε κατά την κατοχή της Ευρώπης από τις φασιστικές δυνάμεις του Άξονα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Γιασένοβατς, του Νταχάου και του Μαουτζάουζεν, ενέκρινε στις 28 Ιουνίου η “Σκούπστινα”, η Βουλή του Μαυροβουνίου. Αρχικά, το ψήφισμα αναφερόταν μόνο στο Γιασένοβατς, αλλά με τροπολογία που κατατέθηκε κατά τη συζήτηση στη Βουλή, συμπεριλήφθηκαν και τα άλλα δύο στρατόπεδα. Έτσι, το ψήφισμα ονομάστηκε ” “Ψήφισμα για τη γενοκτονία στο Γιασένοβατς και στα συγκροτήματα στρατοπέδων Νταχάου και Μαουτχάουζεν”. Η ενέργεια αυτή της Βουλής του Μαυροβουνίου αποτελεί την πρώτη επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας του Γιασένοβατς. Μια δικαίωση για τις χιλιάδες των αθώων θυμάτων των φασιστών του Πάβελιτς, με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών. Δυστυχώς, η κροατική κυβέρνηση αντιδρά, χωρίς να εξηγεί για ποιο λόγο το ψήφισμα πλήττει τις σχέσεις καλής γειτονίας των δύο χωρών. Απειλεί να θέσει εμπόδια στην “ευρωπαϊκή πορεία” του Μαυροβουνίου. Προφανώς λόγω της ισχυρής συμπάθειας που απολαμβάνουν οι “Ουστάσι” μέχρι σήμερα σε τμήμα της κροατικής κοινωνίας.
Για το Γιασένοβατς, το ψήφισμα αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Συνειδητοποιώντας την ιστορική σημασία του Γιασένοβατς ως τόπου όπου έχασαν τη ζωή τους αθώοι, το Κοινοβούλιο του Μαυροβουνίου αποφασίζει ότι η 22α Απριλίου θα αναγνωριστεί επίσημα ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας στο Γιασένοβατς, η οποία θα εορτάζεται κάθε χρόνο».
Ως κίνητρα για την πρόταση αναφέρονται «Οι ύψιστες αξίες της συνταγματικής τάξης και οι γενικά αποδεκτοί κανόνες του διεθνούς δικαίου….Πεπεισμένοι ότι η γνώση και η συνείδηση των πολιτών για τα μαζικά δεινά αποτελούν προϋπόθεση για τον αγώνα του δημοκρατικού κόσμου ενάντια στις ολοκληρωτικές ιδέες και παρόμοια σχέδια, τις διώξεις για εθνοτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, καθώς και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»..
Το ψήφισμα εκτιμάται ως «αναγκαίο, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι, σύμφωνα με αδιάσειστα στοιχεία, ιδρύθηκε στρατόπεδο συγκέντρωσης θανάτου στο Γιασένοβατς, όπου Σέρβοι, Εβραίοι, Ρομά, Κροάτες και άλλοι βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν την περίοδο από το 1941 έως το 1945. “έθνη”.
Τονίζεται η « καταδίκη όλων των εγκλημάτων στο έδαφος της χώρας μας και της πρώην Γιουγκοσλαβίας, εκφράζοντας σεβασμό για όλα τα θύματα αυτών των εγκλημάτων, καθώς και συμπάθεια για τα δεινά των τις οικογένειές τους, και επιβεβαιώνοντας μια θέση αρχών που βασίζεται στο εσωτερικό και διεθνές δίκαιο, ότι η ευθύνη μπορεί να είναι αποκλειστικά ατομική, καθώς και ότι κανένα έθνος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενοκτονία ή εγκληματικό».
«Η Συνέλευση του Μαυροβουνίου καταδικάζει κάθε άρνηση της γενοκτονίας στο Γιασένοβατς και καλεί για τη διατήρηση της μνήμης αυτών των τραγικών γεγονότων μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δραστηριοτήτων που θα αποτρέψουν κάθε μορφή ρεβιζιονισμού».
Το ψήφισμα εγκρίθηκε με τις ψήφους 41 μελών της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με μία αρνητική ψήφο. ένα ψήφισμα για τη γενοκτονία στο Γιασένοβατς που ξεκίνησε από φιλοσερβικά κόμματα, το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις με τη γειτονική Κροατία, το οποίο προηγουμένως έστειλε νότα διαμαρτυρίας στην Ποντγκόριτσα. .
Στην ψηφοφορία στη συνέλευση συμμετείχαν 42 βουλευτές, εκ των οποίων μόνο ένας ήταν κατά του προτεινόμενου ψηφίσματος.
Όπως τόνισε κατά τη συζήτηση ο Πρόεδρος της Βουλής Άντριγια Μάντιτς (ΦΩΤΟ), που εισηγήθηκε την έγκριση του ψηφίσματος, «Άνθρωποι από το Μαυροβούνιο, συμπατριώτες μας, πολίτες του πρώην Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, στο οποίο βρισκόταν το Μαυροβούνιο, χάθηκαν επίσης στο σύστημα στρατοπέδων Jasenovac, Dachau, Mauthausen κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με αυτόν τον τρόπο, θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα σεβασμού στους προγόνους μας που πέθαναν εκεί, και ταυτόχρονα, ότι όσοι αναγνωρίζουν ότι αυτό το ψήφισμα τους καλεί να κατανοήσουν ότι έχει ευρύτερο χαρακτήρα και δεν ισχύει για καμία χώρα ή έθνος ξεχωριστά».
«Αυτή η πρόταση που κάναμε, την οποία υπέγραψαν 43 βουλευτές, δεν στρέφεται εναντίον κανενός, παρά μόνο κατά του ανθρώπινου κακού, και σκοπός της δεν είναι να κρίνει, αλλά να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους και να γίνει κατανοητό ότι το κακό είναι ακριβώς κακό, ανεξάρτητα από το ποιος το διέπραξε…. Η μνήμη των θυμάτων μπορεί μόνο να αυξήσει την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, συμβάλλοντας σε μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα στην κοινωνία», είπε ο Μάντιτς.
Τόνισε επίσης ότι είναι « ένας ευτυχισμένος άνθρωπος σήμερα, τόσο ως Σέρβος όσο και ως βουλευτής, που στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με ανθρώπους που δεν ταυτίζονται πολιτικά, συμφώνησαν σε μια πρόταση ψηφίσματος…Το Μαυροβούνιο θα γίνει η πρώτη χώρα στον πλανήτη που θα καταδικάσει τη γενοκτονία στο Γιασένοβατς ».
Πρόσθεσε ότι αυτή η πρόταση δεν στράφηκε εναντίον καμίας χώρας, ούτε κατά της Αυστρίας, ούτε κατά της Γερμανίας, ούτε κατά της Κροατίας.
Απειλεί η Κροατία: «Το ψήφισμα δεν είναι σύμφωνο με τον διακηρυγμένο στόχο για ένταξη του Μαυροβουνίου στην ΕΕ».
Το Υπουργείο Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κροατίας ανακοίνωσε ότι «Η Δημοκρατία της Κροατίας θεωρεί την έγκριση ενός ψηφίσματος απαράδεκτη, ακατάλληλη και περιττή, πρόθεση του οποίου δεν είναι να οικοδομήσει μια κουλτούρα μνήμης και συμφιλίωσης, αλλά να εργαλοποιήσει τη μνήμη των θυμάτων του Γιασένοβατς για τους βραχυπρόθεσμους πολιτικούς στόχους των εμπνευστών αυτού του ψηφίσματος»
Ως κίνητρο θεωρούν τον αντιπερισπασμό για την “Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας της Σρεμπρένιτσα” που εγκρίθηκε στις 23 Μαΐου 2024.
Πιστεύουν επίσης ότι «αυτή η ενέργεια του Μαυροβουνίου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως καλοπροαίρετη και καλή γειτονία σε σχέση με τη Δημοκρατία της Κροατίας, ούτε είναι σύμφωνη με τον διακηρυγμένο στόχο για ένταξη του Μαυροβουνίου στην ΕΕ», ενώ θέτουν θέμα αποζημιώσεων για ενέργειες Μαυροβουνίων πολιτών κατά Κροατών στο διάστημα του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας.
Οι “Ουστάσι” διατηρούν θαυμαστές στην Κροατία μέχρι σήμερα
Η ανθρωποσφαγή στο Γιασένοβατς εκ μέρους του “Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας” του Άντε Πάβελιτς, γίνεται δεκτό και από τις δύο πλευρές, Κροάτες και Σέρβους ότι ανήλθε στις 100.000 νεκρούς περίπου.
Στους διοικητές του στρατοπέδου περιλαμβάνόταν και ο Μιροσλάβ Φιλίπποβιτς, πρὠην φραγκισκανός μοναχός, ιδιότητα στην οποία, σε συνδυασμό με τον σαδισμό του, οφείλει το προσωνύμιο “αδελφός Σατανάς” από τους κρατουμένους. Ως “στρατιωτικός ιερέας” των Ουστάσι, πριν ακόμα διοριστεί στο Γιασένοβατς, είχε πρωταγωνιστήσει σε σφαγές αμάχων Σέρβων, περιλαμβανομένης και μιας ολόκληρης τάξης μαθητών ενός σχολείου στη Μπάνια Λούκα. Φυλακίστηκε γι’ αυτό από τους Γερμανούς και αποφυλακίστηκε για να συνεχίσει το..”θεάρεστο” έργο του στο Γιασένοβατς. Επισήμως αποσχηματίσθηκε από τους ρωμαιοκαθολικούς, αλλά όταν εκτελέστηκε με απαγχονισμό ως εγκληματίας πολέμου φορούσε ράσο. Όταν δικάστηκε μετά τον πόλεμο ως εγκληματίας πολέμου, επιχείρησε να αρνηθεί την ενοχή του, αλλά καταδικάστηκε με τη μαρτυρία του ίδιου του Γερμανού στρατηγού που έδρευε στην περιοχή. Το τιτοϊκό καθεστώς απέκρυψε τη γενοκτονία του Γιασένοβατς, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής συγκάλυψης των εγκλημάτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μεταξύ των εθνοτήτων της Γιουγκοσλαβίας. Αυτό στοίχισε ακριβά στη συνέχεια, αφού προκάλεσε αναμόχλευση των εθνικιστικών παθών κατά τον αιματηρό πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.
Δυστυχώς, οι “βρυκόλακες” του φασισμού παραμένουν “νεκραναστημένοι” μέχρι σήμερα. Μαζί με τους οπαδούς του Μπαντέρα στην Ουκρανία, οι Ουστάσι ήταν οι πιο σκληροτράχηλοι και φανατικοί συνεργάτες των Ναζί, ξεπερνώντας τους σε βαρβαρότητα. Δυστυχώς, όπως αναδείχθηκε και στα ελληνικά ΜΜΕ όταν συνελήφθησαν οι οπαδοί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, οι Κροάτες φασίστες διατηρούν ισχυρό έρεισμα και αποτελούν σημείο αναφοράς σε μερίδα της κοινωνίας. Η ίδια η αντίδραση του σημερινού κροατικού κράτους επιβεβαιώνει αυτή την πραγματικότητα.