Συνέχεια από εδώ: https://www.pemptousia.gr/2025/09/archim-ananias-koustenis-13-kai-14-septemvriou-egkainia-tou-naou-tis-anastaseos-kai-ypsosi-tou-timiou-stavrou/
Στα 614, όμως, μ.Χ. ήλθαν οι Πέρσες, οι βάρβαροι αυτοί, στην Ιερουσαλήμ, έκαναν καταστροφές και σφαγές και λεηλασίες, και πήραν, για να τιμωρήσουν τους χριστιανούς και να τους προσβάλουν, τον Τίμιο Σταυρό, μαζί με τον πατριάρχη Ζαχαρία και με άλλους πολλούς αιχμαλώτους, στα βάθη της Περσίας.
Τότε, ο μέγας αυτοκράτωρ του Βυζαντίου Ηράκλειος, ο όντως σταυροφόρος, ο πρώτος σταυροφόρος της Ανατολής, επεχείρησε εκστρατεία και πήγε στα βάθη της Περσίας κι εκεί ενίκησε και συνέτριψε τους Πέρσας, στη Νινευί, 12 του μηνός Δεκεμβρίου, του αγίου Σπυρίδωνος, 627.
Και στη συνέχεια γύρισε στην Κωνσταντινούπολη, ύψωσε στο ναό της Αγίας Σοφίας τον Τίμιο Σταυρό, και τον επόμενο χρόνο 629, 14 Σεπτεμβρίου, ύψωσε τον Τίμιο Σταυρό και πάλι στον ναό της Αναστάσεως, αφού τον επανέφερε θριαμβευτικά.
Κι οι λαοί, τότε, και τα έθνη και οι υπόλοιποι όλοι εδοξολόγησαν τον Κύριο και εκραύγασαν το «Κύριε ελέησον».
Και το έτος εκείνο, 629 μ.Χ., ο μέγας Ηράκλειος εξέδωκε διάταγμα και όρισε να εορτάζεται, σ’ όλη την αυτοκρατορία και σ’ όλη την χριστιανοσύνη, η παγκόσμιος Ύψωσις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.
Σ’ όλο τον κόσμο. Σ’ όλη την πλάση. Σ’ όλη την χριστιανοσύνη.
Τη μέρα αυτή υψώνεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός, πάνω στον οποίο υψώθηκε ο φιλάνθρωπος Χριστός μας, για να μας ανυψώσει από τη γη στον ουρανό. Από την αμαρτία στη χάρη. Από το θάνατο στη ζωή. Απ’ το σκοτάδι στο φως.
Γι’ αυτό, λίγο πριν πεθάνει ο φιλάνθρωπος, τι έλεγε: «Κἀγώ, ἐὰν ὑψωθῶ, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν». – Κι εγώ, αν σταυρωθώ και αναστηθώ, θα σας ελκύσω κοντά μου.
Και μας ελκύει κοντά Του. Καθώς Εκείνος ανελήφθη εις τους ουρανούς, εκάθησεν εκ δεξιών του Πατρός, κι εκεί πρεσβεύει για μας εις το διηνεκές και μας φροντίζει παντοιοτρόπως.
Όταν κάθε ψυχούλα φεύγει απ’ αυτή την πλάση, έρχεται ο ίδιος, όπως όρισε στο ευαγγέλιο, και τι κάνει; Μας παραλαμβάνει.
Ο ταπεινός και πράος Ιησούς έρχεται και μας παραλαμβάνει στη βασιλεία Του. Και μας υψώνει και μας φέρνει κοντά Του. Κοντά Του. Στην αιώνια πατρίδα. Στην αιώνια ζωή. Στον παράδεισο. Κι αυτά όλα είναι συγκλονιστικά.
Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας, στις 14 του μηνός, τα συνέπλεξα, 13 και 14, γιατί μόνο έτσι εξηγούνται τα γεγονότα, εορτάζει την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
Και ευλογεί τα τέσσερα πέρατα του κόσμου. Ανατολή και Δύση. Βορρά και Νότο. Τον τετραπέρατο κόσμο. Κι έτσι γίνεται ο Σταυρός ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Τον υψώνουμε, λοιπόν, κι εμείς τον Τίμιο Σταυρό, κάθε χρόνο, και παίρνουμε τη χάρη Του και παίρνουμε τη δύναμή του και λαμβάνουμε την προστασία του κι έχουμε χαρά μεγάλη.
Και προσπαθούμε κι εμείς, με τη μετάνοια και τη διόρθωση του βίου μας, να ανυψώνουμε τη ζωή μας και να γινόμαστε καλύτεροι. Να γινόμαστε του Χριστού. Να έχουμε σταυρωμένο βίο. Και σταυρο-αναστάσιμη πορεία, όπως ορίζει η αγία μας Εκκλησία. Είναι σπουδαία αυτά και μεγάλα.
Θα γιορτάσουμε κι εμείς, μεθαύριο την Παρασκευή, την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, 5 η ώρα το πρωί, και τα υπόλοιπα συν Θεώ, όπως και σ’ όλη την οικουμένη. «Σταυρός υψούται σήμερον και κόσμος αγιάζεται».
Τι μεγάλη εορτή!
Τι θρίαμβος και τι χαρά!
Και τι προστασία!
Και τι ασφάλεια!
Τον Τίμιο Σταυρό και τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό τον τρέμουν οι δαίμονες και τα όργανα του σκότους. Τίποτε άλλο δεν φοβούνται, όσο τον Τίμιο Σταυρό και τον εσταυρωμένο χριστιανικό βίο.
Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, «Φθινοπωρινό συναξάρι», των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2008
Πηγή: pemptousia.gr/ (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)