🔺Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Μονή Σινά αποτελούν ντροπή όχι μόνο για την Ορθοδοξία αλλά και για την ελληνική πολιτεία.
Ενώ το ζήτημα απαιτούσε λεπτούς χειρισμούς, σοβαρότητα και στοιχειώδη σεβασμό προς την ιστορία της Μονής αλλά και προς τον Ηγούμενο Δαμιανό- έστω και αν ο ίδιος δείχνει να μη σέβεται τίποτα-οι επίσημοι εκπρόσωποι- εντολοδόχοι της κυβέρνησης –ο πρέσβης μας η στο Κάιρο κ. Νικόλαος Παπαγεωργίου και ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γιώργος Καλατζής– επέλεξαν να συνομιλούν όχι με τον ίδιο τον ηγούμενο, αλλά με την περιβόητη κ. Κατερίνα.Ανήγαγαν την κ. Κατερίνα σε επίσημο διαπραγματευτή της κατάστασης.Και εννοείται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός- παρά τις παρακλήσεις και συμβουλές που καταθέτει το περιβάλλον του για να τον πείσει, εκείνος αρνείται να παραιτηθεί και να αποσυρθεί ώστε να σταματήσει η κατρακύλα αλλά και να ξεκινήσει παράλληλα η δυνατότητα των εξελίξεων.
Η εικόνα αυτή είναι όχι απλώς απογοητευτική, αλλά εξευτελιστική. Μετά από όσα έχουν ακουστεί και γραφτεί για τον ρόλο της γυναίκας αυτής η οποία δεν έχει κανένα θεσμικό ρόλο, αλλά απλώς “φροντίζει” τον ηγούμενο, εμφανίζεται ξαφνικά να είναι ο απόλυτος ρυθμιστής της πορείας της αρχαιότερης μονής της Χριστιανοσύνης.
Και οι Έλληνες αξιωματούχοι, αντί να περιφρουρήσουν την ιερότητα και το κύρος του Σινά και να σταματήσουν τον κατήφορο της προσφέρουν “επίσημη” αναγνώριση μέσα από τις συνομιλίες τους.
Ο δε κ. Καλατζής, ο οποίος ήδη φέρει βαρύτατη ευθύνη για την κακή έκβαση του θέματος και για την αναστάτωση που έχει προκληθεί στη Μονή με τις άστοχες κινήσεις του αλλά και την επιμονή του να προωθήσει τον εκλεκτό του Αρχιμανδρίτη Πορφύριο ως διάδοχο του Δαμιανού, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ασχετοσύνη που έχει με κατ´εξοχήν εκκλησιαστικά θέματα. Αντί να προασπίσει την ειρήνη και την ενότητα και να περιορίσει τον ρόλο των εξωθεσμικών παραγόντων εκείνος τους διατήρησε στις θέσεις τους γιατί τον εξυπηρετούσαν στο σχέδιο που υπήρχε να παραμείνει ο Δαμιανός για να τελειώσει τη δουλειά και μετά να έλθει ο επόμενος για να δρέψει τους καρπούς. Και που φτάσαμε; Να οδηγούνται οι διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο και να υπάρχει ο κίνδυνος άμεσης επέμβασης της αιγυπτιακής αστυνομίας.
Το Σινά ζει ιστορικές στιγμές που θυμίζουν άλωση. Μια κοσμική, γηραιά και αχόρταγη γυναίκα φαίνεται να κινεί τα νήματα, με την ανοχή –αν όχι τη στήριξη– εκείνων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν το ελληνικό κράτος. Το αποτέλεσμα; Η εκκλησιαστική παρακμή νομιμοποιείται και η ιστορική Μονή του Σινά απαξιώνεται.
Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει εξηγήσεις. Δεν είναι δυνατόν οι Έλληνες εκπρόσωποι να συνδιαλέγονται με τυχαία πρόσωπα που σφετερίζονται ρόλους, υποβαθμίζοντας θεσμούς και θέτοντας σε κίνδυνο το μέλλον της Μονής. Η ανοχή αυτή ισοδυναμεί με συνενοχή.
Η ιστορία θα κρίνει αυστηρά όσους σήμερα νομιμοποιούν την εκκλησιαστική εκτροπή στο Σινά. Και η ευθύνη βαραίνει πρώτα απ’ όλα εκείνους που, αντί να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, προτίμησαν να γίνουν θεατές –και μάλιστα συνεργοί– σε μια πρωτοφανή παραχάραξη της εκκλησιαστικής τάξης.Και οι κύριοι ένοχοι του θέματος αυτού είναι ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Γεραπετρίτης και η Υπουργός Παιδείας κ. Σοφία Ζαχαράκη, που από τον τρόπο που χειρίστηκαν την κατάσταση αποδείχθηκαν εντελώς άσχετοι με τα χαρτοφυλάκια που τους ανατέθηκαν να διαχειρίζονται και να υπηρετούν.