Ο αείμνηστος ήρωας Μιχαήλ Ζένιου (1947 – 14 Αυγούστου 1974)Ο ΜιχαήλΖένιου έζησε σε μια εποχή δύσκολη για τον τόπο μας και ταραγμένη. Γεννήθηκε το 1947 στο χωριό Τρούλλοι της επαρχίας Λάρνακας. Η οικογένειά του ήταν πολυμελής. Ήταν δέκα αδέλφια. Μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον θρησκευτικό αλλά και πατριωτικό. Έζησε στη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στους Άγγλους καταχτητές. Μετακινήθηκε στη Λευκωσία για τις γυμνασιακές του σπουδές. Το 1964 εντάχθηκε στη Χριστιανική κίνηση της Παλλουριώτισσαςπου μόλις άρχιζε τα πρώτα της βήματα. Ως μέλος αρχικά του Χριστιανικού Ομίλου Μαθητών υπήρξε στενός συνεργάτης του τότε ιερατικού προϊστάμενου της εκκλησίας μας Αρχιμανδρίτη Χρύσανθου Σαρηγιάννη. Υπηρέτησε από τη θέση του προέδρουτου ΧΟΜ, του ομαδάρχη και του κατηχητή. Το 1967 όταν άρχισαν οι πρώτες χριστιανικές κατασκηνώσεις ήταν πάντα ένθερμος συνεργάτης.Στην Ελλάδα έλαμψαν ακόμη περισσότερο οι αρετές του, η πίστη του, η διάθεση του για αγώνες πνευματικούς. Πάντα μπροστάρης, πάντα ενθουσιώδης πάντα δυναμικός. Υπηρέτησε σε χριστιανικές μαθητικές ομάδες, σε κατασκηνώσεις, σε πνευματικές συνάξεις.Παράλληλα συνέχισε και την συνεργασία του με την εκκλησία της Παλλουριώτισσας και τη Χριστιανική μας κίνηση. Πάντα με τον ίδιο ζήλο και τον ίδιο ενθουσιασμό.Το καλοκαίρι του 1974 δούλεψε σκληρά για την οργάνωση των θερινών κατασκηνώσεων. Ετοίμασε με πολλή φροντίδα το πνευματικό μέρος. Ονομασία, θέματα ομάδων, αναγνώσματα. Βρήκε και τους κατάλληλους συνεργάτες.Όμως η κατασκήνωση αυτή δεν έμελλε να πραγματοποιηθεί ποτέ.Ακολούθησε ο δεύτερος γύρος της τουρκικής επέλασης. Ήταν το μεσημέρι της 14ηςΌσοι τον γνώρισαν από κοντά, ξέρουν πολύ καλά ότι ο Μιχάλης δεν ζούσε για τον εαυτό του, αλλά για τους άλλους. Παίδευε τον εαυτό του για να είναι σε θέση να προσφέρει, να διδάξει, να υπηρετήσει. Σε μια τέτοια στιγμή, έφυγε με το κεφάλι ψηλά, δαφνοστεφανωμένος.
Πηγή: 50 Χρόνια – Ιερός Ναός Ευαγγελισμούτης Παναγίας στην Παλουριώτισσα 1963-2013, § Μιχαήλ Ζένιου.
Πηγή:50 Χρόνια – Ιερός Ναός Ευαγγελισμούτης Παναγίας στην Παλουριώτισσα
1963-2013, §Μιχαήλ Ζένιου.



