Με κατάπληξη και αγανάκτηση διαβάσαμε το πρόσφατο ανακοινωθέν του Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού. Ο άνθρωπος που είχε μέχρι τώρα την ευθύνη της πνευματικής πατρότητας της Μονής και όφειλε αλλά και οφείλει να δίνει το παράδειγμα ταπεινώσεως και διακρίσεως, επέλεξε την οδό της ύβρεως, της ειρωνείας και των απειλών.Λές και είναι μέλος κάποιας κοσμικής οργάνωσης και προστατεύει τα κεκτημένα του και τα προνόμιά του.
Αντί να αντικρούσει με σοβαρά επιχειρήματα τα όσα παρατίθενται τεκμηριωμένα στο Μνημόνιο Παύσεως του που απέστειλαν οι Μοναχοί της Ιεράς Μονής προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο,καταφεύγει σε χαρακτηρισμούς περί «χαμαιτυπείων» και «αισχρότητας». Αυτή η γλώσσα δεν τιμά ούτε το αξίωμα ούτε τον θεσμό που εκπροσωπεί και πολύ περισσότερο δεν συνάδει με τον αιώνα που κουβαλά.
Όσο για την επίκληση της Δικαιοσύνης, ας γνωρίζει ότι οι Μοναχοί που υπέγραψαν το Μνημόνιο δεν κρύβονται πίσω από ανώνυμες καταγγελίες. Αντιθέτως, με παρρησία και συνείδηση ευθύνης κατέθεσαν την εμπειρία τους, όσα ζουν και βλέπουν μέσα στη Μονή επί σειρά ετών. Είναι εκείνοι που σηκώνουν το βάρος της καθημερινότητας και γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Είναι αυτοί που έβλεπαν και άκουγαν τα όσα γινότανε στην Μονή. Αν λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος θέλει πραγματικά να φανεί η αλήθεια, η δικαστική διερεύνηση δεν είναι απειλή αλλά ευκαιρία να λάμψει η αλήθεια εκατέρωθεν.
Ανεπίτρεπτο όμως και ως ένα βαθμό εξωφρενικό είναι να επιχειρείται η αντιστροφή των ρόλων, ώστε όσοι καταθέτουν την πικρή πραγματικότητα να εμφανίζονται ως «συκοφάντες», ενώ τα έργα και οι ημέρες του ιδίου και του περιβάλλοντός του να μένουν στο σκοτάδι και στο απυρόβλητο. Και να τους καλύπτουν αυτοί που τους χρησιμοποιούν. . Η Ιερά Μονή Σινά δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, ούτε μπορεί να χρησιμοποιείται ως προπέτασμα για προσωπικές αντιπαραθέσεις ή ως ασπίδα για την κάλυψη σκανδάλων.
Ο σεβασμός προς τον θεσμό της Εκκλησίας δεν σημαίνει σιωπή απέναντι στην αυθαιρεσία. Αντιθέτως, η αλήθεια είναι προϋπόθεση γνήσιας πνευματικότητας και το φως του Χριστού δεν φοβάται την αποκάλυψη. Όσοι λοιπόν υπέγραψαν το Υπόμνημα δεν επιδιώκουν «σκανδαλισμό του λαού», αλλά κάθαρση, δικαιοσύνη και αποκατάσταση της τιμής της Μονής που το τελευταίο διάστημα έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα. .
Η Εκκλησία δεν οικοδομείται με απειλές ούτε με ύβρεις. Ο Αρχιεπίσκοπος θα όφειλε να αναμετρηθεί με τα πραγματικά ζητήματα που του θέτουν οι ίδιοι οι Μοναχοί του, όχι να τα συγκαλύπτει πίσω από μεγαλόστομες δηλώσεις και απειλές δικαστικών αγωγών. Διότι η ιστορία έχει δείξει πως η αλήθεια, όσο κι αν πολεμηθεί, στο τέλος πάντοτε θριαμβεύει.Αιδώς Αργείοι!