Με τον Μεθέορτο Τρισαρχιερατικό Εσπερινό στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Δαμάστας και την παρουσία του εμβληματικού πονήματος υπό τον τίτλο: «ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΔΑΜΑΣΤΑΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ. Ιστορία και Τέχνη» του Πρωτ. π. Νεοφύτου Ραφαηλίδη, Δρ. Θεολογίας και Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος ολοκληρώθηκε η λαμπρή πανήγυρις της ιστορικής Ιεράς Μονής Παναγίας Δαμάστας, στην οποία συνέρρευσαν χιλιάδες πιστοί, για να τιμήσουν την Παναγία.
Πέτρινα χρόνια και δύσκολα τότε, που όμως άντεξαν και έβαλαν λίθους, για να οικοδομηθεί και να φτάσει σήμερα σε τέτοια πολυποίκιλη ανάπτυξη αυτή η Μονή, η οποία τελεί υπό την Καθοδήγηση της Οσιολογιωτάτης Γερόντισσας Ιωάννας, η οποία αποτελεί συντοπίτισσά μας.
Μας συνδέει αυτή η Μονή με μορφές σημαντικές, όπως ο Επίσκοπος Ησαΐας Σαλώνων, μέσα από τις μάχες της Χαλκομάτας και των Σαλώνων, μορφές ιερές, οι οποίες μα συνδέουν κάτω από το πρόσωπο της γλυκιάς μας Παναγίας και να ευχηθούμε να μας ενώνουν αυτές οι μορφές και να εμπνέουν την ζωή μας».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φωκίδος κ. Θεόκτιστος στον χαιρετισμό του σημείωσε:
«Χαίρομαι που βρίσκομαι ανάμεσά σας. Άκουσα και έμαθα πολλά, διδάχθηκα πολλά. Συγχαίρω τον π. Νεόφυτο για το βιβλίο. Οι Μονές της πατρίδος μας είναι φάροι που φωτίζουν τον κόσμο για να βρει τον δρόμο. Οι ιστορίες όλων των Μονών έδωσαν ό,τι έπρεπε στον κόσμο.
Πριν από λίγα χρόνια που επισκέφθηκα το μοναστήρι εθαύμασα όλα όσα είδα και άκουσα».
Την εκδήλωση επισφράγισε με τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, ο οποίος μεταξύ των άλλων επεσήμανε:
«Αυτό που γίνεται απόψε εδώ, είναι το καλύτερο κτιτορικό μνημόσυνο που θα μπορούσε να γίνει και για αυτό και επέλεξα αυτήν την ημέρα για την παρουσίαση, γιατί ουσιαστικά η εργασία του π. Νεοφύτου, ο κόπος του και η αγάπη του, αλλά και το χάρισμα και το τάλαντο και η τέχνη του αποτελεί ένα μνημόσυνο για όλους όσους πέρασαν από αυτό εδώ το μοναστήρι, όχι μόνο μοναχούς και μοναχές, κληρικούς, αρχιερείς, αλλά κυρίως για έναν ολόκληρο λαό, γιατί αυτό το μοναστήρι και κάθε μοναστήρι, είναι τα βιώματα, τα οποία μεταφέρει μέσα στο διάβα των αιώνων, μεταφέρει ταυτότητα και βιώματα ενός λαού ολόκληρου, ο οποίος βρίσκεται εν πορεία μέσα στο διάβα της ιστορίας, πορεία με περιπέτειες, πορεία με δυσκολίες, πορεία με αποτυχίες, με επιτυχίες, πορεία με αμαρτήματα, με πτώσεις, με ανορθώσεις, αλλά πάντως είναι ένας λαός εν πορεία και σε αυτή του την πορεία εδώ βρίσκει πυξίδα, εδώ βρίσκει πλοηγό, εδώ βρίσκει καθοδήγηση.
Το βιβλίο αυτό βασίζεται σε πηγές και σε τεκμήρια. Δεν είναι μία ιστορία πλασμένη με έναν τρόπο, ο οποίος απλά θα ικανοποιήσει τον τοπικό μας ναρκισσισμό.
Ο π. Νεόφυτος με πολλή μεθοδικότητα και οργάνωση και κυρίως εντάσσοντας στη μελέτη του στη γενικότερη ιστορία του μοναχισμού στη νεότερη Ελλάδα, το βιβλίο ενώ φέρεται να έχει επίλογο, εμτούτοις δεν έχει επίλογο, γιατί δεν έχει επίλογο η ιστορία αυτής της μονής. Το βιβλίο είναι πρόλογος στη ζωντανή ιστορία που γράφεται κάθε μέρα. Κάθε στιγμή και τώρα γράφεται η ιστορία και κάθε φορά που τελούμε την κουρά μιας μοναχής ανοίγουμε την αγκαλιά μας να έρθει ένας νέος άνθρωπος στο μοναστήρι γράφεται μία νέα σελίδα στην ιστορία και κάθε μέρα που κάποιος άνθρωπος παρηγορείται εδώ στην εικόνα της Παναγίας, που παίρνει δύναμη και κουράγιο στις δυσκολίες της ζωής, κάθε μέρα που βαπτίζεται ένα παιδάκι εδώ στην Παναγία, κάθε μέρα που ανεβαίνει ένας άνθρωπος να ξεκουραστεί εδώ στο μπαλκόνι της Μονής αγναντεύοντας το όμορφο και ιστορικό Ζητούνι, είναι μία νέα σελίδα σε ένα βιβλίο που έχει πολλές σελίδες ακόμα να γραφτούν».
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ